Najwspanialsze, co młody, dorosły człowiek, może wynieść z domu rodzinnego to wspomnienia. Wspomnienia ciepłe, czułe, pełne radości i uniesień. Wspomnienia szczęśliwej rodziny, pełnej rozmów i śmiechów. Wspomnienia rodzinnego gniazda, gdzie królowały domowe obiady i wypieki. Wnętrza takiego domu przepełnione były miłością i uczuciami. Umeblowane byłe nie zawsze zgodnie z najnowszymi trendami mody. Często niektóre z nich robione były domowymi siłami. Wszyscy jednak uważali je za najwspanialsze, bo w ich stworzenie włożono wiele serca. Ludzie, którzy posiadają takie wspomnienia, różnią się diametralnie od reszty. Mają inaczej ukształtowane poczucie etyki, silnie odczuwają niesprawiedliwość społeczną. Częściej też udzielają się charytatywnie, dbają o bliźnich, pracują w wolontariacie, pomagają w schroniskach dla bezdomnych zwierząt. Coraz mniej rodzin, z których dzieci wynoszą właśnie takie wspomnienia. Dzisiejszy świat uczy młodych ludzi, że najważniejsze są pieniądze. Coraz rzadziej decydującą rolę odgrywa sposób w jaki zostały zdobyte.